1- نماز، مرز ایمان و کفر
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: میان کفر و ایمان، فاصله ای جز ترک نماز نیست.
2- آداب قرائت
حضرت صادق(ع) حمد و قل هو الله را شمرده خواندند و به اندازه یک نفس صبر کردند و در همان حال قیام، دست ها را تا کنار صورت بالا برده و تکبیر گفتند، سپس به رکوع رفتند.
3- آداب رکوع
حضرت صادق(ع) در رکوع کف دستها را بر زانوها قرار دادند به طوری که کف دست ها به طور کامل ، زانوها را در بر گرفت، زانو ها را عقب داده و پشتشان به طوری صاف بود که اگر قطره آبی بر آن می افتاد تکان نمی خورد و گردن را صاف نموده و چشم ها را پایین انداختند آنگاه به آرامی سه بار « سبحان ربی العظیم و بحمده » گفته و سپس راست ایستادند و در حال قیام « سمع الله امن حمده » گفته و در همان حالی که ایستاده بودند دستها را تا کنار صورت بالا برده ، تکبیر گفتند و به سجده رفتند.
4- گشایش روزی با جمع بین دو نماز
راوی می گوید: سرمایه ام از دست رفته بود و کسانی که با من معامله داشتند، دیگر به سراغم نمی آمدند، این مطلب را خدمت حضرت عسکری(ع) عرض کردم و چاره خواستم. حضرت فرمودند: نماز ظهر و عصر را با هم بخوان، به خواسته ات خواهی رسید.
5- جمع بین دو نماز
امیرمؤمنان(ع) فرموده اند: جمع کردن بین دو نماز روزی را زیاد می کند.
6- آداب دعا کردن
اما باقر(ع) فرمودند: دعا کردن بعد از نماز فضیلتش بیش از خواندن نماز مستحبی است.
7- ارزش نماز به هنگام
امام صادق(ع) فرمودند: برتری اول وقت بر آخر وقت مانند برتری آخرت بر دنیا است.
8- نماز اول وقت
امام صادق(ع) فرمودند: درک فضیلت نماز اول وقت نسبت به بعد از آن ، برای انسان از اموال و فرزندانش با ارزش تر و بهتر است.
9- نماز اول وقت، همیشه و در همه حال
امام باقر(ع) فرمودند: نماز اول وقت همیشه و در همه حال فضیلتش بیشتر است، پس تا می توانی در کار خیر شتاب کن.
10- وای بر نمازگزاران سهل انگار
حضرت علی(ع) فرمودند: خداوند هیچ عملی را بیش از نماز دوست نمی دارد ، پس نباید هیچ کاری از امور دنیا شما را از اوقات نماز غافل کرده و به خود مشغول سازد، به یقین خداوند گروهی از مردم را که نسبت به نمازشان بی توجه اند و نسبت به اوقات آن اهمیت قائل نیستند، مورد نکوهش قرار داده و می فرماید: وای بر نمازگزارانی که در مورد نمازشان سهل انگارند.
11- نماز، بازدارنده از زشتی ها
قرآن کریم: نماز را به پا دار که به یقین نماز، انسان را از زشتی ها و کارهای ناپسند باز می دارد.
13- فلسفه نماز
حضرت رضا(ع) فرمده اند: نماز در بردارنده ی لزوم مداومت بر یاد خداوند بزرگ در هر شب و روز است تا بندگان ، سرور و تدبیر گر و آفریننده ی خود را فراموش نکرده و به گردن فرازی و سرکشی دچار نشوند. نماز وسیله ی یاد مداوم پروردگار بزرگ و توجه به وقوف پیوسته در وحضر اوست تا انسان را از نافرمانی ها به دور نگه داشته و از هر گونه فساد و تباهی محافظتش نماید.
14- فلسفه نماز
حضرت رضا(ع) می فرمایند: نماز اعتراف به گناهان گذشته و تقاضای نادیده گرفتن آنهاست. نماز بر خاک نهادن صورت بر زمین در هر روز به نشانه تعظیم و بزرگ داشت خداوندی است که در شکوه و جلال بی همتاست. نماز وسیله یادآوری و فراموش نکردن هدف آفرینش و دوری انسان از پوچی و بیهودگی است. نماز بیانگر فروتنی و نیز اشتیاق و درخواست فزونی هرچه بیشتر نعمت های دنیوی و اخروی است.
.: Weblog Themes By Pichak :.